ارائه مدل برنامه‌ریزی خطی برای کمینه‌سازی تناژ-مسافت انتقال مواد اولیه و محصولات نهایی در زنجیره صنعت سنگ ایران

اصولا در زنجیره صنعت سنگ تزیینی، هزینه حمل و نقل سنگ خام استخراج شده از معدن به کارخانجات سنگبری و سپس انتقال سنگ فرآوری‌ شده به صورت پلاک و اسلب به بازار مصرف، تاثیر عمده‌ای بر قیمت تمام شده محصول نهایی دارد. در این تحقیق با هدف حداقل‌سازی تناژ انتقال در کل زنجیره، هریک از اجزای زنجیره شامل معادن، کارخانجات فرآوری و بازار مصرف به ده قطب اصلی تقسیم شد و مدل برنامه‌ریزی خطی بر اساس تابع هدف مینیمم‌سازی توام تناژ حمل مواد اولیه از قطب‌های معدنی به قطب‌های فرآوری و انتقال سنگ فرآوری شده از کارخانجات به  قطب‌های بازار برای تامین مصرف مورد نیاز طراحی شد. محدودیت‌های مدل بر اساس تناسب دو به ‌دو ظرفیت‌های تولید در طول زنجیره تولید تعریف شد. پس از حل مدل با نرم‌افزار Games، تناژ ارسالی بهینه دو به‌ دو بین قطب‌ها در قالب سناریوی پایه 1 محاسبه شد. همچنین دو سناریوی مجزا در زمینه افزایش 20 درصدی ظرفیت تولید هر قطب معدنی و افزایش 20 درصدی ظرفیت قطب‌های مصرف و فرآوری تعریف شد. سناریوی دوم موجب کاهش متوسط حمل به ازای هرتن محصول به میزان 3/9 درصد می‌شود، اما تاثیر مثبتی بر افزایش نسبت‌های بهره‌برداری از ظرفیت تولید قطب‌های معدنی و فرآوری ندارد. سناریوی سوم موجب افزایش نسبت بهره‌برداری از ظرفیت قطب‌های معدنی می‌شود، اما با افزایش 28 درصدی مسافت کلی حمل سنگ خام از معدن به بازار و افزایش 8/2 درصدی مسافت حمل هر تن محصول در طول زنجیره، موجب افزایش هزینه تمام‌ شده  و کاهش رقابت‌پذیری محصول نهایی می‌شود.